فصلنامه توسعه آموزش

مقدمه: بررسی متون از گنجاندن آموزش تعهدات حرفه‌ای در آموزش دوره پزشکی عمومی حمایت می‌کند. در این مطالعه ما نگرش دانشجویان نسبت به آموزش تعهدات حرفه‌ای در دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1394را ارزیابی نمودیم.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از تمام کارآموزان و کارورزان پزشکی دانشگاه دعوت شد. داده‌ها بر اساس پرسشنامه‌ای تغییر یافته بر اساس ملاحظات فرهنگی کشورمان جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل توسط نرم‌افزار SPSS انجام شد.

نتایج: در مجموع 131 کارآموز و کارورز پزشکی (6/62% مونث) با متوسط سن ۱٫۱۲ ± ۲۴٫۶ سال در مطالعه شرکت کردند. ۴۲% از شرکت‌کنندگان کارآموز و 57% کارورز بودند. بیشتر دانشجویان معتقد بودند که یادگیری اخلاق و تعهدات حرفه‌ای لازم است و باید آموزش داده شود. از نظر نیمی از فراگیران، اخلاق پزشکی باید به طور رسمی در برنامه درسی دانشکده آموزش داده شود در حالی که دیگران ترجیح می‌دادند به عنوان یک درس انتخابی در نظر گرفته شود. اکثریت شرکت‌کنندگان (۹۴٫۵٪) معتقد بودند برای یادگیری تعهدات حرفه‌ای به بیش از فقط یک درس نظری نیاز است. یک رویکرد طولی برای آموزش اخلاق پزشکی و تعهدات حرفه‌ای به جای یک رویکرد مقطعی (محدود به زمان مشخصی از دوره) مورد نظر بود. اختلاف معنی‌داری بین نگرش کارآموزان و کارورزان در مورد ضرورت یادگیری مادام العمر و داشتن دانش روز (۰٫۰۴۴P = )، همکاری بین‌رشته‌ای و کار گروهی  (۰٫۰۳۲p =) و اهمیت آموزش مداوم (۰٫۰۳P = ) وجود داشت. همچنین، فراوانی رفتارهای حرفه‌ای [به‌عنوان مثال، تعداد مقالات پژوهشی خوانده شده در هفته (۰٫۰۲۵P =) ، استفاده از نت‌های قبلی (۰٫۰۱۵=P ) و مشارکت در خدمات اجتماعی در چند سال گذشته (۰٫۰۴۷P =)] بر اساس سطح آموزش دارای تفاوت معنی‌دار آماری بود.

نتیجه گیری: دانشجویان پزشکی نگرش مثبتی نسبت به بیشتر اصول تعهد حرفه‌ای (همدلی، کار تیمی و یادگیری مادام العمر) دارند، اما آنها را در رفتار خود استفاده نمی‌کنند.