فصلنامه توسعه آموزش

زمینه و هدف: پرستاری یکی از مشاغل حوزه سلامت است که علاوه بر ارایه­ی خدمات درمانی، به آموزش مداوم نیاز دارند تا علاوه بر بهسازی فردی، از آخرین دستاوردهای علم پزشکی نیز آگاه شوند. هدف از پژوهش حاضر، ارزشیابی عوامل مؤثر بر انتقال یادگیری دوره‏های آموزش ضمن خدمت پرستاری به محیط کار بر اساس مدل انتقالی هالتون بود.

روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه­ی آماری شامل تمامی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سال 1394و معیار ورود به پژوهش، شرکت در دوره‏های آموزشی تخصصی ضمن خدمت بود. به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 95 نفر از پرستاران به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه­ی سیستم انتقال یادگیری مبتنی بر مدل هالتون بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه‌های مطالعه توزیع گردید. با استفاده از روش‌های آمار استنباطی و نرم‌افزار SPSS21 داد‌ه‌ها تحلیل شدند.

یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار عوامل فردی 78/0 ± 80/2، عوامل سازمانی 66/0 ± 68/2 و عوامل آموزشی 54/1 ± 74/2 بوده است. نتایج نشان داد که عوامل فردی، سازمانی و آموزشی موثر بر انتقال یادگیری دوره‏های آموزش ضمن خدمت به محیط کار از دیدگاه پرستاران دانشگاه علوم پزشکی جهرم از سطح متوسط بیشتر اما از سطح مطلوب کمتر می‌باشند. همچنین مشخص گردید که عامل موثر غالب از دید آنان عامل فردی می‌باشد (05/0 > P).

نتیجه‌گیری: باید با توجه ویژه به اثربخشی دوره‌های آموزشی ضمن خدمت پرستاران و ایجاد انگیزش، زمینه­ی انتقال آموخته‌های آنان را به محیط کار فراهم نمود.