فصلنامه توسعه آموزش

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه­ی بین میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی مبتنی بر تلفن همراه با پیشرفت تحصیلی و اعتماد در روابط بین فردی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت.

روش بررسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد؛ جامعه­ی آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده­ی بهداشت و دانشجویان دکترای عمومی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بودند. با توجه به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 150 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه­ی مقیاس اعتماد در روابط بین فردی رمپل و هولمز(Rempel & Holmes) ، پرسشنامه­ی محقق ساخته میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی و پیشرفت تحصیلی استفاده شد.

یافته­ها: بین زمان اختصاص داده شده به شبکه‌ها و تعداد عضویت در گروه‌های اجتماعی مجازی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه­ی منفی و معناداری وجود داشت (P< 0/01). پیشرفت تحصیلی دانشجویانی که از شبکه‌های اجتماعی مجازی جهت مقاصد علمی استفاده می‌کردند بیشتر از دانشجویانی است که از شبکه‌های اجتماعی مجازی جهت مقاصد غیر علمی استفاده می‌کردند (T= 4/93 , P< 0/01). بین زمان اختصاص داده شده به شبکه‌های اجتماعی با مولفه‌های قابلیت اعتماد، پیش‌بینی‌پذیری و وفاداری رابطه­ی منفی و معناداری مشاهده شد(P< 0/05).

نتیجه گیری: پیشنهاد می‌شود با تشکیل کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی درباره­ی چگونگی استفاده علمی از شبکه‌های مجازی و آشنایی دانشجویان با انواع شبکه‌های علمی مجازی در جهت بهبود و تقویت یادگیری دانشجویان تلاش نمود.