زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی بین میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی مبتنی بر تلفن همراه با پیشرفت تحصیلی و اعتماد در روابط بین فردی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد؛ جامعهی آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکدهی بهداشت و دانشجویان دکترای عمومی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بودند. با توجه به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 150 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامهی مقیاس اعتماد در روابط بین فردی رمپل و هولمز(Rempel & Holmes) ، پرسشنامهی محقق ساخته میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی و پیشرفت تحصیلی استفاده شد.
یافتهها: بین زمان اختصاص داده شده به شبکهها و تعداد عضویت در گروههای اجتماعی مجازی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطهی منفی و معناداری وجود داشت (P< 0/01). پیشرفت تحصیلی دانشجویانی که از شبکههای اجتماعی مجازی جهت مقاصد علمی استفاده میکردند بیشتر از دانشجویانی است که از شبکههای اجتماعی مجازی جهت مقاصد غیر علمی استفاده میکردند (T= 4/93 , P< 0/01). بین زمان اختصاص داده شده به شبکههای اجتماعی با مولفههای قابلیت اعتماد، پیشبینیپذیری و وفاداری رابطهی منفی و معناداری مشاهده شد(P< 0/05).
نتیجه گیری: پیشنهاد میشود با تشکیل کارگاهها و دورههای آموزشی دربارهی چگونگی استفاده علمی از شبکههای مجازی و آشنایی دانشجویان با انواع شبکههای علمی مجازی در جهت بهبود و تقویت یادگیری دانشجویان تلاش نمود.