سارا احتشامی پویا، دکتر سعید ممتازی، دکتر آذرخش مکری، ذکریا اسکندری، دکتر محسن داداشی،
دوره 26، شماره 117 - ( 7-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: سوءمصرف مت آمفتامین‌ها یکی ازجدیدترین معضلات بشری در سال‌های اخیر و یکی از پیچیده‌ترین پدیده‌های انسانی می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی مدل درمانی ماتریکس در سوء مصرف کنندگان مت آمفتامین بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی بود که با پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری همه‌ی افراد مبتلا به سوء مصرف مواد محرک در شهر زنجان بودند. 40 نفر از افرادی که به کلینیک‌های روان پزشکی و روان شناسی بالینی و مراکز ترک اعتیاد مراجعه کرده بودند به صورت نمونه‌گیری در دسترس گرد آوری شدند و به دو گروه درمان دارویی و ترکیبی (درمان دارویی و مدل درمانی ماتریکس) تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه شاخص شدت اعتیاد و آزمایش ادرار اجرا شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در متغیرهای وضعیت شغلی، مصرف موادمخدر، الکل، وضعیت حقوقی، خانوادگی و روانی مداخله موثر بود (001/0P=). در شاخص وضعیت پزشکی شدت اعتیاد، بین دوگروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (111/0P=). آزمون کای دو نشان داد که در گروه مداخله تعداد دفعات مثبت بودن آزمایش ادرار در پس آزمون کاهش یافت (005/0P=).
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که درمان ماتریکس می‌تواند شاخص‌های شدت اعتیاد را کاهش داده و آزمایش ادرار مثبت در بیماران مبتلا به سوءمصرف کنندگان مت آمفتامین را کاهش دهد.
