فرهاد رنجبرزاده، دکتر سیدصدرالدین شجاع الدین، محسن مرادی، دکتر امیر لطافت کار،
دوره 26، شماره 114 - ( 1-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: افراد دارای بی‌ثباتی عمکردی مچ پا دارای نقص‌هایی در فاکتورهای مختلفی هستند که شاید برای مرتفع شدن همه‌ی این مشکلات نیازمند تمرینات چند وجهی و ترکیبی باشند. از این رو هدف اصلی از انجام این پژوهش نیمه تجربی، اثربخشی برنامه‌ی تمرینی ترکیبی بر قدرت عملکردی عضلات مچ پا در مردان فعال دارای بی‌ثباتی عملکردی مچ پا بود.
روش بررسی: آزمودنی‌های تحقیق حاضر را مردان فعال دانشگاهی (با میانگین سنی و انحراف استاندارد 72/3±00/20 و میانگین قد 25/8±80/185) دارای بی‌ثباتی عملکردی مچ پا تشکیل دادند که از بین آن‌ها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه تجربی). نمونه‌های گروه تجربی هشت هفته تمرینات ترکیبی را که بیشتر شامل تمرینات
عصبی- عضلانی و قدرتی (با استفاده از تراباند قرمز رنگ) بود را به‌مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه‌ای به مدت یک ساعت اجرا کردند. متغیر وابسته تحقیق قدرت عملکردی عضلات مچ پا بوده و ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل دستگاه ایزوکنتیک بایودکس 3 و پرسشنامه شاخص ناتوانی مچ پا بود. جهت بررسی نرمال بودن داده‌ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، به منظور مقایسه گروه‌ها از آزمون کوواریانس و برای به دست آوردن تفاوت درون گروه‌ها از آزمون تی وابسته در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات متغیرهای قدرت عملکردی مچ پا در گروه تجربی، قبل و بعد از برنامه‌ی تمرینی تغییرات معنی‌داری ایجاد شده است (05/0P≤)، در حالی که در گروه کنترل این تغییرات از لحاظ آماری معنی‌دار نمی‌باشد.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برنامه تمرین ترکیبی، می‌تواند یک روش تمرینی ایمن و موثر بر بهبود قدرت عضلات موافق و مخالف مچ پا باشد.
