شهید، گمنام بود ولی انگار همه او را می شناختند دانشگاه علوم پزشکی زنجان میزبان صاحب خانه ای بود که در گمنامی تمام وارد شد و در کمال آشنایی به قلب زمین برای تدفین سپرده شد. به گزارش خبرگزاری دفترنهادرهبری دانشگاه، خیل عظیم جمعیت جلوی مسجد قبا جمع شده بودند، همه منتظر بودند تا پیکر شهیدی را که گویا گمشده ی دیرین آنها بود را ببینند و داغ دل با او آرام کنند.
همه می دانستند که بیش از 23 سال از اتمام جنگ تحمیلی می گذرد اما این را نیز درک کرده بودند که این شهدا هرگز نمرده و نمی میرند و در نزد خدا روزی داده می شوند.
لحظه های زیبایی بود، مداح با نوایی دلنشین از شهیدان کربلا می گفت و یادگاران کربلا و مردم تکرار می کردند گویی که داغ کربلا هرگز آرام نخواهد شد و تا دنیا، دنیاست مردم در عزای از دست دادن فرزند پیامبر(ص) خواهند گریست.
خانواده های شهدا، مسوولان، دانشجویان، مردم و پزشکانی که با همان لباس سفید خدمتشان حاضر شده بودند، همه آماده بودند، آمده بودند تا با وجدان و روح خود تکرار کنند ' من همواره مدیون این خونهای هستم'.
مسیر را برای عبور این عزیز گمنام مهیا کرده بودند، بوی اسفند و عود و پخش شربت های نذری و اتومبیلی که برای تشییع این شهید پیش از جمعیت در حرکت بود. اما در این میان، فضای بسیار متفاوت تری در دانشگاه آماده کرده بودند، شهید که به دانشگاه رسید جمعیت برای تشییع و حمل او به تلاطم در آمد و لحظه ای بعد شهید بالای دست های مردم پرواز می کرد، صاحب خانه به منزل رسیده بود برایش فرقی نمی کرد که در کدام شهر به دنیا آمده، مدرسه رفته و یا برای اعزام به جبهه آماده شده، برای او هم اینک اینجا، مرکز 'پردیس دانشگاه علوم پزشکی زنجان' خانه ابدی اش بود.
رنگ و بوی گل همه فضای ورودی مرکز پردیس دانشگاه علوم پزشکی را پر کرده بود به راستی پردیس به بهشتی حقیقی تبدیل شده بود.
مردم به صف ایستادند و انبوهشان تکبیر نماز میت و صدای حزن اندوه امام جماعتی که مسوول اقامه نماز شده بود، می شد در بین نوای دل انگیز دعای روحانی صدای گریه مردم را شنید، همه غرق در اندوه دوری عزیزی که پس از سالها به آغوششان بازگشته بود می گریستند و دوباره صدای الله اکبر.
نماز که تمام شد، شهید دوباره رفت بالای دست های مشتاقان، تا آنکه تا سر مزار ابدی خویش رفت و بالای سکو و بعد هم می شد او را در حالی که فرزند شهیدی اورا در آغوش گرفته و سر در دامنش گذاشته دید.
فرزند شهید پیکرد مطهر این عزیز گمنام را که دیگر نیازی به نام نیز نداشت با دستان لرزان خود بالا برد و گویا می خواست بگوید این شهید می تواند همان گمشده من باشد و پس از چند لحظه ای او را در آوغش گرفت و دوباره سر در دامنش گذاشت و از او دل کند تا او را راهی منزل ابدی اش کند.
مسوول دفتر نهاد نمایندگی رهبر معظم انقلاب دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان، گفت: یکی از نعمات بزرگ الهی که خداوند متعال نصیب این دانشگاه کرده، لیاقت میزبانی از پیکر مطهر این شهید گمنام است.
حجت الاسلام ' سید محمد حسین صفوی' با بیان اینکه به موجب حضور این شهید یادمان 'شهید گمنام' نیز احداث خواهد شد، افزود: به یقین حضور این شهید تاثیر بسیار مثبتی در روح و روان دانشجویان و اساتید این دانشگاه خواهد گذاشت.
رییس دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان، نیز هدف از حضور این شهید را عطر آگین کردن محیط مقدس علم و دانش و فراهم کردن امکان بهره مندی معنوی از حضور این شهید بزرگوار دانست و یادآورشد: عموم ملت مسلمان ایران را شهدا را بهترین افراد و زنده و ناظر می دانند و از حضورشان روحیه می گیرند.
'رحیم سروری'، ماندگارترین اقدام فرهنگی این دانشگاه را افتخار میزبانی پیکر مطهر این شهید گمنام دانست و اظهار کرد: این شهید گمنام یکی از قهرمانان واقعی این سرزمین الهی است که همچون یوسف گم گشته پس از سالیان طولانی از خاک تفتیده مناطق عملیاتی دفاع مقدس به میان برادران و خواهران خود بازگشته و در میان آنان آرام گرفته است.
|
