از این پس می توانید با کلیک بر روی تصویر بالا سوالات و شبهات خود را پرسیده و پاسخ خود را در کمترین زمان از همین قسمت دریافت نمایید.
احکام قتل از روی ترحم
احکام مربوط به قتل از روی ترحم
پرسش: از «آتانازی» در فارسی به «قتل از روی ترحم» و «بیمارکشی با ترحم» تعبیر میشود و به منظور کوتاه کردن مدت درد و رنج بیمار لاعلاجی است که بر اساس دانش پزشکی امروز، هیچ امیدی به شفا و یا بهبود او وجود ندارد اقدام به این کار چه حکمی دارد؟ آیا سرپرست یا نزدیکان بیمار می‌توانند به پزشک همچین اجازه‌ای بدهند؟ پاسخ: جایز نیست و قتل نفس محسوب میشود.
پرسش: «آتانازی» بر سه قسم است: 1ـ نوع فعّال که با تجویز داروی کشنده از طرف پزشک به زندگی بیمار خاتمه داده میشود. 2ـ نوع انفعالی، به صورت خودداری از ادامه ی مداوا و زنده نگاه داشتن بیمار محتضر. 3ـ نوع غیر مستقیم، با قرار دادن داروهای به مقدار زیاد در دسترس بیمار تا بیمار شخصاً به زندگی پر رنج خویش پایان دهد. استفاده از کدام یک بلااشکال است؟ پاسخ: حفظ محتضر و تأخیر مرگ او واجب نیست، بنابراین قسم دوّم مانع ندارد. ولی هر کاری که موجب مردن او باشد، مثل دو قسم دیگر جایز نیست.
پرسش: آیا می‌توان این بیمار را به همان حال باقی نهاد تا قلب او هم از کار بیفتد؟ پاسخ: اگر دستگاهی به او وصل شده و برداشتن دستگاه موجب مرگ وی میشود، نمی‌توان چنین کاری را انجام داد.
پرسش: شخصی که در اثر آسیب مغزی درک و شعور و شنوایی و بینایی و حس خود را از دست داده و فقط قلب او می‌زند و حرکت می‌کند: اگر کسی او را در این شرایط بکشد، آیا باید دیه‌ی کامل بپردازد؟ پاسخ: بلی دیه دارد.
پرسش: گاهی به جهت تعجیل در راحت شدن محتضر، به او مواد مُهلکه (کُشنده) تزریق می‌کنند؛ آیا این عمل جایز است یا نه؟ و در صورت عدم جواز، آیا عاملان این‌کار، در قتل او شریکند؟ پاسخ: جایز نیست و در صورتی که موجب قتل شود، قصاص یا دیه‌ی آن واجب می‌گردد.
