آیا انجام عمل استمنا به دستور پزشک برای آزمایش و معاینه منی جایز است؟
در مقام معالجه، در صورتی که درمان منوط به آن بوده و استمناء به وسیله همسر ممکن نباشد، اشکال ندارد . |
|
تخمکهای زنی ضعیف می‌باشد و لذا فرزندان ناقص الخلقه‌ای به دنیا می‌آورد آیا جایز است تخمک زن دومی را در آزمایشگاه با اسپرم شوهر زن اول لقاح دهند و سپس جنین را به رحم زن اول منتقل نمود؟
فی نفسه منعی ندارد . |
|
از آنجایی که در انجام لقاح آزمایشگاهی، جهت آبستنی مصنوعی، گرفتن اسپرم (نطفه) از شوهر و نیز برداشت تخمک از تخمدان زن ضرورت دارد، نظر مبارک حضرت عالی در موارد ذیل چیست؟1ـ برداشت تخمک از تخمدان با هدایت سونوگرافی (دستگاه تصویربرداری با کمک امواج ماوراء صوت) از طریق مهبل (واژن) زن، که این کار توسط متخصص زنان و در اتاق عمل تحت شرایط کاملا استریل (بهداشتی) و با ضرورت نگاه به عورت زن انجام می پذیرد. 2ـ برداشت تخمک با هدایت سونوگرافی، ولی از طریق لاپاراسکوپی (یعنی بازکردن شکاف کوچک در جدار شکم) که مستلزم نگاه به عورت زن نیست. شایان ذکر است در سالهای اخیر به خاطر پرخطر و پرهزینه بودن، از این روش استفاده نمی‌شود.
در تمامی موارد عمل مذکور فینفسه اشکال ندارد ولی واجب است از مقدمات حرام مانند لمس و نظر اجتناب شود . |
|
بعد از انتقال تخم لقاح یافته تعدادی از آنها در آزمایشگاه باقی می‌ماند. حکم استفاده از آنها برای زن و شوهر نازای دیگر و یا دور ریختن یا کارهای آزمایشگاهی مانند مطالعات ژنتیک بر روی آنها چیست؟
اشکال ندارد . |
|
نگهداری اسپرم غیر شوهر (اعم از محارم زن یا غیر محرم با زن) در بانک اسپرم یا محل نگهداری دراز مدت اسپرم مرد و استفاده از آن در مواقع لزوم برای زن، چه حکمی دارد؟
تلقیح زن از طریق نطفه مرد نامحرم فینفسه اشکال ندارد ولی باید از مقدمات حرام از قبیل نگاه و لمس حرام و غیر آنها اجتناب شود و به هر حال در صورتی که با این روش کودکی به دنیا بیاید، ملحق به شوهر آن زن نمی‌شود بلکه ملحق به صاحب نطفه و به زنی است که صاحب رحم و تخمک است . |
|
امروزه میتوان تخمکهایی را که در خارج از رحم بارور شدهاند در مکانهای مخصوصی بطور زنده نگهداری کرد و در صورت نیاز آنها را در رحم صاحب تخمک قرار داد، آیا این کار جایز است؟
این عمل فینفسه اشکال ندارد . |
|
آیا در صورتهای زیر تلقیح زن با نطفه شوهرش که از دنیا رفته، جایز است؟ الف - بعد از وفات شوهر ولی قبل از انقضای عدّه ب - بعد از وفات او و بعد از انقضای عدّه ج - اگر آن زن بعد از فوت شوهرش با مرد دیگری ازدواج نماید، آیا جایز است خود را با نطفه شوهر اولش تلقیح کند؟ و آیا در صورت فوت شوهر دوم، جایز است خود را با نطقه شوهر اولش بارور کند؟
این عمل فینفسه اشکال ندارد و فرقی نمیکند که قبل از انقضای عدّه باشد یا بعد از آن و همچنین فرقی نیست بین اینکه ازدواج کرده باشد یاخیر، و در صورت ازدواج هم فرقی نمیکند که لقاح با نطفه شوهر اولش بعد از وفات شوهر دومش باشد یا در حال حیات او، ولی اگر شوهر دوم او زنده باشد باید این کار با اجازه و اذن او صورت بگیرد . |
|
آیا این عمل در صورتی که نیاز به تخمک همسر دیگر بخاطر ضعف تخمک زن صاحب رحم باشد به حدّی که در صورت لقاح نطفه شوهر با آن، خوف این وجود داشته باشد که کودک معیوب متولد شود، نیز جایز است؟
این کار فینفسه جایز است . |
|
کدامیک از دو زن مادر کودک خواهند بود؟ صاحب تخمک یا صاحب رحم؟
کودک ملحق به صاحب اسپرم و تخمک است و الحاق او به صاحب رحم هم، مشکل است، بنابر این باید در ترتیب آثار نسب، نسبت به وی احتیاط مراعات شود . |
|
اگر زن شوهرداری به علت یائسگی یا غیر آن تخمکگذاری نکند، الف) آیا جایز است تخمکی از زن دوم شوهرش بعد از تلقیح با نطفه شوهر به رحم او منتقل شود؟ و آیا در این مورد تفاوتی هست بین اینکه او یا زن دوم همسر دائم باشند یا موقت؟
اصل عمل مذکور شرعاً مانعی ندارد و در این حکم، فرقی نیست بین اینکه نکاح آنان دائم باشد یا منقطع و یا یکی دائم باشد و یکی منقطع . |
|
آیا تلقیح نطفه مردی نامحرم به همسر مردی که بچهدار نمی‌شود، از طریق قراردادن نطفه در رحم او جایز است؟
تلقیح زن از طریق نطفه مرد نامحرم فینفسه اشکال ندارد ولی باید از مقدمات حرام از قبیل نگاه و لمس حرام و غیر آنها اجتناب شود و به هر حال در صورتی که با این روش کودکی به دنیا بیاید، ملحق به شوهر آن زن نمی‌شود بلکه ملحق به صاحب نطفه و به زنی است که صاحب رحم و تخمک است . |
|
اگر نطفه از شوهر گرفته شود و بعد از وفات او با تخمک همسرش لقاح شده و سپس به رحم او منتقل شود، اولاً آیا این عمل شرعا جایز است؟ ثانیاً آیا کودکی که متولد میشود فرزند آن مرد است و از نظر شرعی به او ملحق میشود؟ و ثالثاً آیا فرزندی که به دنیا میآید از صاحب نطفه ارث میبرد؟
عمل مذکور فینفسه اشکال ندارد و کودک به صاحب تخمک و رحم ملحق میشود و الحاق آن به صاحب نطفه هم بعید نیست ولی از او ارث نمیبرد . |
|
گاهی بعضی از زوجها به علت عدم تخمک گذاری در زن که وجود آن برای عمل لقاح ضروری است، مجبور به جدایی شده و یا به علت عدم امکان درمان بیماری و بچهدار نشدن، با مشکلات زناشویی و روحی مواجه میشوند، آیا در این صورت جایز است که به روش علمی از تخمکگذاری زن دیگری برای انجام عمل لقاح با نطفه شوهر در خارج از رحم استفاده شود و سپس نطفه لقاح یافته به رحم آن زن منتقل گردد؟
عمل مذکور هر چند فینفسه اشکال ندارد ولی کودکی که از این طریق متولد میشود ملحق به صاحب نطفه و تخمک بوده و الحاق آن به زنی که صاحب رحم است مشکل می‌باشد لذا باید نسبت به احکام شرعی مربوط به نسب، احتیاط رعایت شود . |
|
الف ) آیا لقاح آزمایشگاهی در صورتی که اسپرم و تخمک از زن و شوهر شرعی باشد، جایز است؟ب ) بر فرض جواز، آیا جایز است این کار توسط پزشکان نامحرم صورت بگیرد؟ و آیا فرزندی که از این طریق بدنیا میآید ملحق به زن و شوهری است که صاحب اسپرم و تخمک هستند؟ج ) بر فرض که عمل مذکور فی نفسه جایز نباشد، آیا موردی که نجات زندگی زناشویی متوقف بر آن باشد، از حکم عدم جواز استثنا میشود؟
الف)عمل مذکور فینفسه اشکال ندارد ولی واجب است از مقدمات حرام مانند لمس و نظر اجتناب شود .ب)کودکی که از این طریق متولد میشود ملحق به زن و شوهری است که صاحب اسپرم و تخمک هستند .ج)گفته شد که عمل مذکور فی نفسه جایز است . |
